Vanaf 1 januari 2025 verandert de maximale huurverhoging voor woningen in de vrije sector en middenhuur. De overheid heeft deze verhogingen vastgesteld om een balans te vinden tussen betaalbaarheid voor huurders en inkomsten voor verhuurders. In dit artikel zetten we de nieuwe regels op een rij.
Vrije Sector: Maximaal 4,1% Huurverhoging
In de vrije sector mogen verhuurders in 2025 de huur met maximaal 4,1% verhogen. Dit percentage is gebaseerd op de inflatie (gemiddeld 3,1% van december 2023 tot december 2024) met daarbovenop 1%.
Deze verhoging geldt voor zelfstandige woningen zoals eengezinswoningen, studio’s en appartementen, evenals ligplaatsen van woonboten. Het maximale percentage is wettelijk vastgelegd, wat betekent dat huurders niet meer hoeven te betalen dan dit percentage, ook als er in het huurcontract een hogere verhoging is afgesproken.
Middenhuur: Maximaal 7,7% Huurverhoging
Voor middenhuurwoningen is de cao-loonontwikkeling leidend. Omdat de cao-loonontwikkeling tussen december 2023 en december 2024 gemiddeld 6,7% bedroeg, mogen verhuurders hier 1% aan toevoegen. Dit resulteert in een maximale huurverhoging van 7,7%.
Dit geldt specifiek voor:
- Zelfstandige woningen, studio’s en appartementen;
- Contracten afgesloten vanaf 1 juli 2024;
- Woningen met een aanvangshuur in 2024 tussen €879,66 en €1.157,95;
- Woningen met een aanvangshuur in 2025 tussen €900,07 en €1.184,82.
Sociale Huur: Maximaal 5,0% vanaf 1 juli 2025
In de sociale huur blijft de maximale huurverhoging tot 1 juli 2025 gelijk aan die van 2024, met een verhoging van maximaal 5,8% of in sommige gevallen een vast bedrag tussen €25 en €100. Vanaf 1 juli 2025 wordt de maximale huurverhoging beperkt tot 5,0%.
Tijdens de Woontop op 11 december 2024 spraken het kabinet, corporaties en gemeenten af dat de gemiddelde huurstijging per woningcorporatie in 2025 beperkt blijft tot 4,5%. Vanaf 2026 wordt de maximale jaarlijkse huurstijging gekoppeld aan een driejaarsgemiddelde van de inflatie.
Wetgeving en Betaalbaarheid
De maximale huurverhogingen zijn wettelijk vastgelegd om huurders te beschermen en wonen betaalbaar te houden. Tegelijkertijd wordt er rekening gehouden met de inkomsten van verhuurders. Vooral de koppeling aan de cao-loonontwikkeling of inflatie zorgt voor een eerlijke balans. Deze aanpak biedt ook meer stabiliteit, aangezien de jaarlijkse huurverhogingen minder sterk variëren.
Liberalisatiegrenzen en Gereguleerde Huur
De liberalisatiegrens bepaalt of een woning in de sociale huur, middenhuur of vrije sector valt. Deze grens stijgt jaarlijks, net als de maximale huurprijzen bij een bepaald puntenaantal. Sinds 1 juli 2024 vallen middenhuurwoningen met 144 tot 186 punten ook onder gereguleerde huurprijzen. Voor deze woningen gelden strikte regels bij het vaststellen van de aanvangshuurprijs. Woningen met 187 punten of meer vallen daarbuiten, en verhuurders mogen hier vrij de aanvangshuurprijs bepalen.
Heeft u vragen of twijfels? Neem dan contact met ons op .
